GRAPHIC NOVEL

ΓΚΑΜΠΟ Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, αναμνήσεις μιας μαγικής ζωής

Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί για το μεταφρασμένο σε δεκάδες γλώσσες, πολυβραβευμένο και πολυαγαπημένο από εκατομμύρια κόσμου έργο του. Να λοιπόν που ήρθε η ώρα τέσσερις ταλαντούχοι άνθρωποι, ο σεναριογράφος Oscar Pantoja και οι εικονογράφοι Miguel Bustos, Felipe Camargo και Tatiana Cordoba να κάνουν τη ζωή του μεγάλου Γκάμπο ένα συναρπαστικό, πραγματικά χάρμα οφθαλμών graphic novel. Αν κάποιος δεν έχει διαβάσει βιβλίο του Μάρκες και ξεκινήσει με το υπό παρουσίαση graphic novel, είναι σίγουρο ότι θα σπεύσει να προμηθευτεί τα «Εκατό χρόνια μοναξιά» (και αφού το διαβάσει θα αγοράσει και όλα του τα βιβλία). Αν πάλι έχει διαβάσει βιβλία του, τότε σίγουρα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αυτού του υπέροχου graphic novel από τη μία θα συνειδητοποιήσει έκπληκτος ότι πολλά συμβάντα από τη ζωή του συγγραφέα έχουν εισχωρήσει στα βιβλία του, από την άλλη θα θελήσει να ξαναδιαβάσει τα βιβλία του, για να ανακαλύψει την ίδια αυτή μαγεία που ανακάλυψε και τότε, όταν για πρώτη φορά βυθίστηκε στις μαγικές του σελίδες.

NON FICTION

Στον κήπο με τα θηρία του Έρικ Λάρσον

Ο πρέσβης Ντοντ στο γραφείο του | © ullstein bild / The Granger Collection, New York

«ΚΑΠΟΤΕ, ΣΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ μιας πολύ σκοτεινής περιόδου, ένας αμερικανός πατέρας και η κόρη του ξαφνικά βρέθηκαν από τη θαλπωρή του σπιτιού τους στο Σικάγο στην καρδιά του χιτλερικού Βερολίνου. Έμειναν εκεί για τεσσεράμισι χρόνια, αλλά η ιστορία που θα ακολουθήσει αφορά τον πρώτο χρόνο της παραμονής τους, καθότι συνέπεσε με την “προαγωγή” του Χίτλερ από καγκελάριο σε απόλυτο τύρρανο, σε μια αβέβαιη περίοδο λεπτών ισορροπιών όπου τα πάντα κρέμονταν από μια κλωστή. Ο πρώτος εκείνος χρόνος αποτέλεσε ένα είδος προλόγου, κατά τον οποίο διαμορφώθηκαν τα βασικά μοτίβα του πολεμικού έπους που επρόκειτο να ακολουθήσει – ενός έπους με κεντρικό άξονα τον φόνο».

ΔΙΗΓΗΜΑ

Η αθανασία των σκύλων του Κώστα Μαυρουδή

© Freddie Marriage

«Ο σκύλος, κύριε, είναι αθάνατος! Δεν είναι δική μου η σκέψις. Το έχει γράψει ένας Γάλλος συγγραφεύς του περρασμένου αιώνος. Πεθαίνουν μόνον εκείνοι που το γνωρίζουν…Ο Ερμής δεν έχει συνείδηση, αγνοεί το τέλος, όπως το δάσος δεν γνωρίζει τίποτε για το πριονιστήριο. Μακαριότητα. Έζησε και πεθαίνει χωρίς να υποψιάζεται την απουσία του, χωρίς να ξέρει τίποτε για το χρόνο. Σκέπτομαι ότι, όποτε χρειαστεί, θα υποβάλω σε ευθανασία μιαν ανύποπτη, δηλαδή μιαν αθάνατη ύπαρξη».