«Ο Γκάμπτσικ -αυτό είναι το όνομά του-, είναι ένας άνθρωπος που υπήρξε στ’ αλήθεια. Άκουγε, άραγε, πίσω από τα παράθυρα κάποιου σκοτεινού διαμερίσματος, μόνος, ξαπλωμένος σ’ ένα στενό σιδερένιο κρεβάτι, τον χαρακτηριστικό θόρυβο που κάνουν τα τραμ της Πράγας; Θέλω να πιστεύω πως ναι. Ξέρω καλά την Πράγα και μπορώ να υποθέσω τον αριθμό του τραμ (ίσως όμως και να ‘χει αλλάξει), το δρομολόγιό του και το μέρος όπου, πίσω από τα σφαλιστά παράθυρα, ο Γκάμπτσικ ξαπλωμένος, περιμένει, σκέφτεται και ακούει. Βρισκόμαστε στην Πράγα, στη διασταύρωση της οδού Βυσεχράντσκα με την οδό Τρόγιτσκα. Το τραμ με τον αριθμό 18 (ή 22) έχει σταματήσει μπροστά στον Βοτανικό Κήπο. Είμαστε στα 1942».
Μήνας: Οκτώβριος 2016
Ο Χάρι Πότερ και το καταραμένο παιδί της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ
West End Production of the new play Harry Potter and the Cursed Child, photo credit Manuel Harlan
Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται: το λάτρεψα!
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, η όγδοη ιστορία του μικρού μάγου εξακολουθεί να μαγεύει, ακριβώς όπως με μάγεψε η πρώτη ιστορία του, «Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος», όταν τη διάβασα το 2001 (ασκούμενος δικηγόρος τότε) και η τελευταία, «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου», όταν τη διάβασα το Νοέμβριο του 2007 (σε ένα στρατόπεδο στην Τρίπολη). Το γεγονός ότι το βιβλίο αποτελεί θεατρικό κείμενο δεν με ενόχλησε, ενώ διαβάζοντας την τελευταία σελίδα θα ήθελα απλά να διακτινιστώ στο Palace Theatre, για να δω τα όσα μαγικά διαβάζω να διαδραματίζονται στη σκηνή (και αυτά που γίνονται στη σκηνή, όπως έμαθα, δεν έχουν ξαναγίνει σε θέατρο, κάνοντας κοινό και κριτικούς να παραληρούν!)
Ο Κάφκα στην ακτή του Χαρούκι Μουρακάμι
© Antonio Lapa
«Ψάχνεις για λεφτά λοιπόν»; το αγόρι που το έλεγαν Κρόου ρωτάει με τη χαρακτηριστική αργόσυρτη φωνή του. Το είδος της φωνής που έχεις το πρωί, αγουροξυπνημένος, με στόμα ακόμα μουδιασμένο και στεγνό. Εκείνος όμως προσποιείται. Είναι εντελώς ξύπνιος, όπως πάντα. Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά. «Πόσα;» Κάνω τους υπολογισμούς με τον νου μου. «Γύρω στις 400.000 γεν σε μετρητά, συν τα χρήματα που μπορώ να σηκώσω από το μηχάνημα αυτόματης ανάληψης. Ξέρω πως δεν είναι πολλά, αλλά πρέπει να είναι αρκετά. Προς το παρόν».