Το Πάσχα πλησιάζει και το Proust & Kraken επιλέγει για εσάς μερικά από τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν τους τελευταίους μήνες. Αφεθείτε στη μαγεία τους!
Ο πόλεμος των κόσμων του Χ. Τζ. Ουελς
«Ξαφνικά, σαν αντικείμενο που έπεσε από κάπου στο κεφάλι μου, ήρθε κι ο φόβος».
Οι Αρειανοί εισβάλλουν στη Γη. Ακολουθεί το χάος, ο φόβος, η ανασφάλεια. Ο άνθρωπος αντιμέτωπος με το ακατανόητο. Το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού; Κλασική φανταστική λογοτεχνία. Είναι από τα βιβλία που και να μην το έχεις διαβάσει ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Έκδοση κομψοτέχνημα και πανέμορφο εξώφυλλο. Ανήκει και αυτό στη νέα εκπληκτική σειρά των Εκδόσεων Ψυχογιός με τα εξώφυλλα που έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση και αντικατοπτρίζουν σαφώς την αλλαγή της αισθητικής φυσιογνωμίας του εκδοτικού οίκου.
Η τέχνη της απώλειας της Alice Zeniter
«Με το πρόσχημα ενός ραπίσματος με βεντάλια που έδωσε ο νταής του Αλγερίου στον πρόξενο της Γαλλίας μέσα σε μια έκρηξη θυμού – εκτός κι αν ήταν με μυγοσκοτώστρα, οι απόψεις διίστανται-, η κατάκτηση της Αλγερίας από τον γαλλικό στρατό αρχίζει το 1830, στις αρχές του καλοκαιριού, μέσα σε μια αφόρητη ζέστη που όλο και θα δυναμώνει. Αν δεχτούμε ότι επρόκειτο για μυγοσκοτώστρα, πρέπει, αναπαριστάνοντας με τον νου μας τη σκηνή, να προσθέσουμε στον καυτό ήλιο και το βούισμα των εντόμων, τόσο μαύρων που φάνταζαν μπλε, γύρω από τα πρόσωπα των στρατιωτών».
Τρεις γενιές ιστορίας. Μυστικά και άβολες αλήθειες της οικογένειας της πρωταγωνίστριας Ναϊμά. Και στο κέντρο, η πάντα δύσκολη σχέση Γαλλίας και Αλγερίας, που εξακολουθεί θεματικά να μας δίνει εξαιρετικά μυθιστορήματα, όπως είναι και το πολυβραβευμένο αυτό βιβλίο της Zeniter.
Η ξηρασία της Jane Harper
«Ο θάνατος δεν ήταν άγνωστο φαινόμενο μέχρι τότε στο αγρόκτημα, και οι κρεατόμυγες δεν είναι έντομα που μεροληπτούν. Για κείνες ελάχιστη διαφορά υπάρχει ανάμεσα σ’ ένα ψοφίμι ζώου και σ’ ένα ανθρώπινο πτώμα».
Ένα από τα καλύτερα αστυνομικά μυθιστορήματα που διαβάσαμε τα τελευταία χρόνια είναι το εντυπωσιακό ντεμπούτο της Jane Harper. Έλαβε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Gold Dagger 2017. Kαθηλωτικό, ασφυκτικό, αγωνιώδες. Η εταιρεία παραγωγής της Ρις Γουίδερσπουν το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη. Ακόμα να το διαβάσετε;
Η σιωπηλή ασθενής του Alex Michaelides
Αυτή ζωγράφος, αυτός φωτογράφος μόδας. Ένα βράδυ που αυτός γυρνάει σπίτι, αυτή τον πυροβολεί πέντε φορές και μετά βυθίζεται στη σιωπή. Ο Θίο Φέιμπερ, ψυχοθεραπευτής, θα προσπαθήσει να μάθει τον λόγο. Ο Κύπριος συγγραφέας με το πρώτο του βιβλίο κατάφερε να γίνει no 1 στη λίστα των Νew York Times, ενώ για τα δικαιώματα της μεταφοράς στην οθόνη κονταροχτυπήθηκαν μερικοί από τους μεγαλύτερους παραγωγούς του Hollywood. Πλειοψήφησε η εταιρεία παραγωγής του Μπραντ Πιτ!
Η θεραπεία των αναμνήσεων του Χρήστου Αστερίου
«Σε ποια ηλικία είμαστε ο πραγματικός μας εαυτός; Ποιο από τα χιλιάδες αποτυπώματά μας θα επιλέγαμε, άραγε, αν μας φωτογράφιζαν καθημερινά; Μια άγουρη πόζα της παιδικής ηλικίας, όταν η λάμψη του δέρματος μαρτυρά πως όλα είναι εν αναμονή; Μια στιγμή της πρώτης ωριμότητας, απ’ την οποία έχουμε τόσο απομακρυνθεί πλέον; Ή μια άποψη των ύστερων χρόνων με την οριστικότητα, το μεγαλείο και την τραγικότητα της παρακμής τους;»
Ο Αστερίου μάς δίνει για άλλη μια φορά ένα έξοχο μυθιστόρημα.
Ο ήρωας, ένας συγγραφέας (και πρώην κωμικός), βιώνει μία εξαιρετικά επώδυνη κρίση μέσης ηλικίας. Ο θάνατος του πατέρα του θα αποτελέσει την αφορμή για την αναζήτηση της ταυτότητάς του, του εαυτού του. Ο Αστερίου μάς μιλάει για την οικογένεια και τη σχέση πατέρα και γιου, τη μετανάστευση, τη μνήμη και την αναπόφευκτη φθορά του χρόνου και μας χαρίζει στιγμές γνήσιας αναγνωστικής απόλαυσης. Φόντο η Νέα Υόρκη. Προσεχώς στο blog αναλυτική παρουσίαση!
Άγιον Όρος – Η άσβεστη φλόγα
Μια εκπληκτική έκδοση, στην οποία συγκεντρώνονται κείμενα για το Άγιο Όρος από διάφορους συγγραφείς και θεολόγους, όπως ο Καζαντζάκης, ο Παπαδιαμάντης, ο Πεντζίκης, ο Θεοτοκάς, ο Βασιλικός, ο Γέροντας Σωφρόνιος και πολλοί άλλοι. Ιδανικό για την περίοδο και για όσους ενδιαφέρονται να διαβάσουν τις οπτικές πλήθους σπουδαίων συγγραφέων για το Άγιο Όρος.
Ο βασιλιάς με τα κίτρινα του Ρόμπερτ Ουίλιαμ Τσέιμπερς
Να σας πω μόνο ότι το βιβλίο αυτό επηρέασε τον Lovecraft και εξακολουθεί να επηρεάζει δημιουργούς μέχρι και σήμερα, όπως για παράδειγμα τους δημιουργούς της αριστουργηματικής σειράς «True Detectives». Σκοτεινό, παράδοξο, μακάβριο. Ένα κλασικό ανάγνωσμα για όλους εμάς που μας αρέσει η weird fiction. Μου αρέσει πολύ το εξώφυλλο, όπως και όλα της εξαιρετικής κλασικής σειράς των Εκδόσεων Οξύ. Θα ήταν καλό να αναγραφόταν στο βιβλίο και ο δημιουργός, ώστε να γνωρίζουμε τον σχεδιαστή.
Η έρημος των ταρτάρων του Ντίνο Μπουτζάτι
«Είναι η ώρα που στις γέρικες σανίδες ξυπνά μια ασίγαστη νοσταλγία για τη ζωή. Πάρα πολλά χρόνια πριν, τις ευτυχισμένες μέρες, ήταν μια νεανική ροή ζεστασιάς και δύναμης, τα κλαδιά πετούσαν δέσμες βλαστών. Έπειτα όμως το δέντρο κόπηκε. Και τώρα που είναι άνοιξη, σε καθένα από τα κομμάτια του ακόμα ξυπνά, αν και απείρως ασθενέστερος, ένας παλμός ζωής. Κάποτε φύλλα και άνθη∙ τώρα μονάχα μια αόριστη ανάμνηση, εκείνο το λίγο που χρειάζεται για να κάνουν ένα κρακ και μετά τίποτα μέχρι τον επόμενο χρόνο.»
Το κλασικό αριστούργημα του Μπουτζάτι που κάθε βιβλιοθήκη οφείλει να έχει (αν σέβεται τον εαυτό της) σε νέα μετάφραση. Δε χρειάζονται πολλά λόγια. Διαβάστε το οπωσδήποτε!
Mέση Αγγλία του Τζόναθαν Κόου
Σε αυτό τον έξοχο, αβάσταχτα αστείο και ειρωνικό Κόου βρίσκουμε ξανά ήρωες από τη Λέσχη των τιποτένιων και του Κλειστού Κύκλου που αγαπήσαμε πολύ. Είναι νομίζω το απόλυτο μυθιστόρημα για το BREXIT! Must-Read!
Έξοδος προς δυσμάς του Μοχσίν Χαμίντ
«Σε μια πόλη ξέχειλη απ’ τους πρόσφυγες αλλά ακόμα ως επί το πλείστον σε συνθήκες ειρήνης, ή τουλάχιστον όχι σε ανοιχτά εμπόλεμη κατάσταση, ένας νεαρός συνάντησε μια κοπέλα σ’ ένα μάθημα και δεν της μίλησε. Για μέρες πολλές. Τον λέγαν Σαΐντ και τη λέγανε Νάντια, κι αυτός είχε γενειάδα, όχι κανονική γενειάδα, πιο πολύ μια επιμελώς συντηρημένη αξυρισιά, κι εκείνη ήταν πάντα απ’ τα νύχια των ποδιών ως τη βάση της σφαγίτιδας με ένα ριχτό μαύρο φόρεμα. Τότε οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να απολαμβάνουν μια σχετική ελευθερία στον ρουχισμό και στην κόμμωση, εντός κάποιων ορίων ασφαλώς, κι έτσι οι επιλογές αυτές σήμαιναν κάτι.»
Αρχικά, σας παρακαλώ, αγνοήστε το εξώφυλλο, που το αδικεί φοβερά. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα βιβλία που εκδόθηκαν φέτος και δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω γιατί δεν έχει συζητηθεί όσο θα έπρεπε. Μια διαφορετική και απροσδόκητη ιστορία αγάπης. Προσεχώς στο blog αναλυτική παρουσίαση!
1793 – Τότε που βασίλευε η βία του Νiklas Natt och Dag
«Ο Μίκελ Καρντέλ επιπλέει στο κρύο νερό. Με το ελεύθερο δεξί του χέρι αρπάζει τον Γιούχαν Γελμ από τον γιακά, τον Γελμ που κρέμεται ακίνητος δίπλα του με κόκκινους αφρούς στα χείλη. Η χλαίνη της στολής του γλιστράει, ποτισμένη από αίμα και υφάλμυρο νερό, κι όταν το κύμα έρχεται και παρασέρνει το τελευταίο ρετάλι ύφασμα από το χέρι του θέλει να ουρλιάξει, αλλά το μόνο που καταφέρνει να βγει από το λαρύγγι του είναι ένα κλαψούρισμα. Ο Γελμ βουλιάζει σχεδόν αμέσως. Ο Καρντέλ βουτάει το κεφάλι του και ακολουθεί για μερικές στιγμές το κορμί του άλλου προς τον βυθό. Μέσα από τα ρίγη και την παγωνιά τού φαίνεται πως διαισθάνεται κάτι άλλο, πιο κάτω, στα όρια εκείνου του κόσμου που μόνον διαισθητικά συλλαμβάνει. Οι ακρωτηριασμένοι ναύτες πέφτουν κατά χιλιάδες στις πύλες της κόλασης. Ο άγγελος του θανάτου κλείνει τα φτερά γύρω τους και τους στεφανώνει με το κρανίο ενός σκελετού. Τα σαγόνια του κρανίου κινούνται στο ρεύμα σ’ ένα σιωπηλό κοροϊδευτικό γέλιο».
Να ξεκινήσω με το εξαιρετικό εξώφυλλο! Να συνεχίσω με το είδος και να σας πω ότι πρόκειται για ένα έξοχο σύγχρονο δείγμα ιστορικού και αστυνομικού μυθιστορήματος. Σκοτεινό, σκληρό, αγωνιώδες, με περιγραφές που σοκάρουν και μια αναπαράσταση της εποχής σα να βλέπεις δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ. Πολύ καλό.
Η Ηδονή του Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο
«Υπάρχουν κάποια γυναικεία βλέμματα που ένας ερωτευμένος άνδρας δε θα άλλαζε ούτε με την ολοκληρωτική κατάκτηση του κορμιού της αγαπημένης του. Όποιες δεν έχει δει σ’ ένα καθάριο βλέμμα τη λάμψη της πρώτης τρυφερότητα δε γνωρίζει την ύψιστη ανθρώπινη ευτυχία.»
Ένα αριστούργημα από έναν σπουδαίο λογοτέχνη (και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα), τον Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο σε νέα μετάφραση και υπέροχη έκδοση (ανήκει στην ίδια σειρά με τον «Πόλεμο των κόσμων»). Το εξώφυλλο, ένα ερωτικό τρίγωνο, με τη μία από τις φιγούρες να έχει ρωγμή, είναι ένα έργο τέχνης. Η τυφλή επιθυμία, ο πόθος για τον πόθο, η ηδονή για την ηδονή, το ξόδεμα του εαυτού και η κατάληξη, που δεν είναι άλλη από τη μοναξιά.
Ή μη βλάπτειν – Ιστορίες για τη ζωή, τον θάνατο και τη χειρουργική εγκεφάλου του Henry Marsh
Άλλο ένα εξαιρετικό εξώφυλλο (θα ήταν καλό να αναγράφεται και το φυσικό πρόσωπο/δημιουργός, ώστε να μπορούμε και εμείς να βάζουμε το credit).
«Συχνά είμαι αναγκασμένος να κάνω τομές μέσα στον ίδιο τον εγκέφαλο και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου».
Το βιβλίο είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει ο τίτλος του. Ανήκει στη σειρά «Pop Science» των Εκδόσεων Οξύ, στην οποία θα φιλοξενούνται έργα εκλαϊκευμένης επιστήμης. Ένας από τους διασημότερους νευροχειρουργούς στον κόσμο γράφει τα απομνημονεύματά του και μας μυεί στον δικό του κόσμο. Η ζωή του έχει αποτελέσει δύο φορές αντικείμενο ντοκιμαντέρ από το BBC, ενώ το βιβλίο έχει βραβευτεί και αποτελεί διεθνές best-seller. Για όσους αντέχουν!
Η λέξη είναι φόνος του Anthony Horowitz
Η Νταϊάνα Κάουπερ επισκέπτεται ένα γραφείο τελετών. Οργανώνει τη δική της κηδεία. Λίγες ώρες μετά θα βρεθεί στραγγαλισμένη. Ο ντετέκτιβ Ντάνιελ Χόθορν και ο βοηθός του Άντονι Χόροβιτς θα προσπαθήσουν να λύσουν το γρίφο, παρασέρνοντας τους αναγνώστες σε ένα συναρπαστικό και διασκεδαστικό ταξίδι. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Οι φόνοι της κίσσας» (πάλι από τη Διόπτρα) δεν μας προδίδει. Θα περάσετε υπέροχα!
Πίσω από τους θάμνους του Sara Mesa
«Η πρώτη φορά την πετυχαίνει τόσο αμέριμνη, που πετάγεται πάνω με το που τον βλέπει.»
H Kάσι είναι 14 ετών. Ο Γέρος (όπως αντιλαμβάνεστε) πολύ πολύ μεγαλύτερος. Θα συναντηθούν τυχαία στο πάρκο. Από τότε θα συναντηθούν ξανά και ξανά, δημιουργώντας μια παράταιρη και ανάρμοστη για τον περίγυρο σχέση. Ποια είναι όμως η αληθινή φύση της σχέσης αυτής; Ένα βιβλίο που προκάλεσε αίσθηση και ένα εξαιρετικό για άλλη μια φορά εξώφυλλο από τον Χρήστο Κούρτογλου.
Anima του Ουαζντί Μουαουάντ
Ένα εντελώς πρωτότυπο μυθιστόρημα, που συνταιριάζει πολλά είδη: αστυνομικό, μυθιστόρημα δρόμου, ιστορικό μυθιστόρημα, θεατρικό, θρίλερ. Θα αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν ο συγγραφέας να ταιριάξει όλα αυτά τα είδη; Ε διαβάστε το! Στην προσπάθειά του να βρει έναν δολοφόνο ο πρωταγωνιστής θα ταξιδέψει από το Κεμπέκ ως το Νέο Μεξικό. Αφηγητές της ιστορίας είναι όλα τα ζώα που θα συναντήσει στο διάβα του! Ναι, καλά ακούσατε, τα ζώα. Εξαιρετικό από όλες τις απόψεις.
Ρηχό νερό, σκιές του Άκη Παπαντώνη
«Κατάπινε τη νυχτερινή ησυχία με κοφτές ζευγαρωτές εισπνοές, σκυφτή επάνω στο ποδήλατο∙ στα μισά του δρόμου που ανοιγόταν προς τα βορειοδυτικά, πέρα από τις Περιοχές 4 και 5, αντίκρισε ένα νεκρό πουλί στην άσφαλτο, ξεκοιλιασμένο, τυλιγμένο σε ένα λεπτό φιλμ βραδινής αχλής, γύρω του σκόρπια πούπουλα να ιριδίζουν και δίπλα του ένα άλλο πουλί, ολόιδιο, όρθιο, με τον λαιμό τεντωμένο∙ κι εκείνη πλησίαζε, έκανε πετάλι, χωρίς να επιβραδύνει, χτυπούσε και ξαναχτυπούσε το κουδούνι, το όρθιο πουλί όμως δεν σάλευε, περιεργαζόταν ό,τι είχε απομείνει από τον συγγενή του με το βλέμμα (να ήταν άραγε ζευγάρι;) και ράμφιζε τον αέρα, ενώ το ποδήλατο προσπερνούσε – από τη φόρα τα πούπουλα σηκώθηκαν μόλις πάνω απ’ την άσφαλτο.»
Ο Άκης Παπαντώνης μας κέρδισε με τον εκπληκτικό του «Καρυότυπο» και με αυτό το δεύτερο βιβλίο του μας αποδεικνύει ότι ήρθε για να μείνει στα λογοτεχνικά πράγματα. Η έκρηξη στο Τσερνόμπιλ είναι η αφορμή (και το φόντο), για να μας μιλήσει ο συγγραφέας για τρεις γενιές ανθρώπων σε αυτό το έξοχο σπονδυλωτό μυθιστόρημα με πυρήνα τη μνήμη.
Μητέρες της Βrit Bennett
«Ο κόσμος σίγουρα θα σκεφτόταν πως είχε ωριμάσει κι είχε βρεί τον Θεό, μα εκείνη δεν είχε βρει τίποτα. Την μητέρα της έψαχνε. Δεν την είχε βρει πουθενά, όπου κι αν πήγε, μα ίσως την έβρισκε στο Ανώγειο, ένα μέρος που η μητέρα της το αγαπούσε και το ‘χε επισκεφτεί λίγο πριν πεθάνει»
Η σχέση μητέρας – παιδιού, η σχέση κόρης- πατέρα, οι περιορισμοί μιας κοινωνίας και αυτοί που εμείς βάζουμε στους εαυτούς μας είναι οι πυρήνες του εξαιρετικού αυτού μυθιστορήματος που προκάλεσε αίσθηση εντός και εκτός συνόρων. Ο εξαιρετικός πίνακας του εξωφύλλου μαγεύει και μας καλεί να το διαβάσουμε. Ένα δυνατό και αλησμόνητο ανάγνωσμα για το πώς οι αποφάσεις που αναγκαζόμαστε να πάρουμε σε μικρές ηλικίες επηρεάζουν και καθορίζουν τις μετέπειτα ζωές μας.
Ο γαλατάς της Anna Burns
«Η ΜΕΡΑ που ο Τάδε ΜακΤάδε μου ‘χωσε το μπιστόλι στο στήθος και με είπε παλιοκόριτσο και φοβέρισε ότι θα μου την ανάψει ήταν η ίδια μέρα που σκοτώθηκε ο γαλατάς. Τον είχε πυροβολήσει κάποια από τις στρατιωτικές περιπόλους κι εμένα καθόλου δεν μ’ είχε πειράξει που είχαν πυροβολήσει αυτό τον άντρα».
“Από την πρώτη κιόλας σελίδα οι λέξεις της ηρωίδας μάς τραβάνε στην καθημερινή βία του κόσμου της -απειλές θανάτου, άνθρωποι που δολοφονούνται από κρατικά τάγματα θανάτου- ενόσω εκείνη καλείται να ανταποκριθεί στην καθημερινή πραγματικότητα της ζωής της ως νεαρής γυναίκας”. Τάδε έφη ο πρόεδρος της επιτροπής του Man Booker. Η απόφαση για την απονομή του ήταν ομόφωνη! Εξαιρετική επιλογή για άλλη μια φορά από τις Εκδόσεις Gutenberg στη σειρά Aldina.
Σφάλμα συστήματος του Νίκου Μάντη
Μάντης, παιδιά, Μάντης! Μust-read! Ένας από τους πιο αγαπημένους Έλληνες συγγραφείς αυτού του blog, που εντυπωσιάζει συνεχώς. Άλλο ένα εξαιρετικό βιβλίο! Respect. (Εσωτερική φωνή: πρέπει να βρω χρόνο να γράψω για Τυφλούς και Άγρια Ακρόπολη, πριν γράψω γι’ αυτό!)
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους!