Πώς καλύπτεις τα κενά σε μια αληθινή ιστορία, όταν υπάρχουν γι’ αυτήν μόνο ελάχιστα τεκμήρια; Πώς αφηγείσαι τη ζωή μιας καπνοβιομηχανίας, η οποία δημιουργήθηκε τον 19ο αιώνα στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και επιβίωσε έως το 1977, όταν οι μόνες αποδείξεις γι’ αυτή είναι δυο-τρεις φωτογραφίες, ελάχιστες διαφημίσεις και αφίσες, δικόγραφα από μία αντιδικία προσβολής του φημισμένου της σήματος; Πώς να μην αναρωτηθείς μήπως ο κεκαλυμμένος λόγος πίσω από την ανάρτηση φωτογραφιών των μικρών ζωών μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι στην πραγματικότητα αφενός η επιθυμία μας να «υπάρξουμε» και μετά, αφετέρου να βοηθήσουμε αυτούς τους λίγους, οι οποίοι θα θελήσουν να αφηγηθούν τις σημαντικές γι’ αυτούς -ασήμαντες για τους πολλούς- ζωές μας;