Danse Μacabre! Σε έναν μακάβριο χορό θέλει να μας παρασύρει ο μετρ του τρόμου, Stephen King, με τον πρώτο τίτλο του αφιερώματός μας και σε έναν μακάβριο λογοτεχνικό χορό θέλω και εγώ να σας παρασύρω μέσα από βιβλία, που το καθένα τους έχει γράψει ή σκοπεύει να γράψει τη δική του ιστορία στο είδος αυτό. Μυστήρια στο τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες, δύο φίλοι που ψαρεύουν σε αυτή και την άλλη ζωή, μια παρέα ηλικιωμένων που αφηγούνται ιστορίες φαντασμάτων, «κλασικοί» πια δαίμονες στο Χιλ Χάους, αλλόκοτα βιβλία που απελευθερώνουν πανάρχαιες δυνάμεις στην υπέροχη Νέα Υόρκη του 1924, το ζήτημα του κυνηγιού των μαγισσών κατά τον Μεσαίωνα από έναν κορυφαίο ιστορικό, ένα κεφάλι γεμάτο φαντάσματα που ευελπιστούμε να εκδοθεί στη χώρα μας και φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει ένα σπίτι από φύλλα, που μας φυλακίζει εντός του σε κόσμους που δε μπορεί κανείς να φανταστεί.
Θεωρείται -και δικαίως- κλασικό. Πρόκειται για μια ανατομία του τρόμου από τον σπουδαιότερο εν ζωή εκπρόσωπό της λογοτεχνίας του τρόμου, που επιτέλους εκδίδεται σε μία υπέροχη έκδοση του Κλειδάριθμου στη χώρα μας. Ένα έργο χωρισμένο σε δέκα κεφάλαια που καταπιάνεται και μελετάει εις βάθος κλασικά βιβλία, όπως τον Φράνκενστάιν και τον Δράκουλα, μέχρι ραδιοφωνικές εκπομπές του 1950 και ταινίες, όπως το Μωρό της Ρόζμαρι και τον Εξορκιστή. Μέσα από το καταπληκτικό αυτό βιβλίο αναγνωρίζουμε τους μηχανισμούς που μας κάνουν να φοβόμαστε και μαθαίνουμε γιατί αυτό μας αρέσει. Θυμόμαστε τέλος τις πρώτες φορές που μέσω των βιβλίων ή του κινηματογράφου μυηθήκαμε στον καταπληκτικό αυτό κόσμο (μαμά θα το λατρέψεις!). Ευτυχώς ο King μάς διαβεβαιώνει ότι είμαστε φυσιολογικοί…
Το ξεκίνησα χθες. Άρχισα να νιώθω άβολα απ’ τις πρώτες σελίδες. Με την καλή έννοια φυσικά, αφού στη λογοτεχνία τρόμου το να νιώθεις άβολα μόνο καλό είναι. Κάπως σαν να αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά και να μη μπορείς να το προσδιορίσεις. Αυτό δηλαδή που κάνουν τα καλά horror βιβλία. Ως λάτρης του είδους δε σας κρύβω ότι ήταν ένα απ’ τα βιβλία που περίμενα με ανυπομονησία να εκδοθεί. Και επιβεβαιώνομαι μέχρι στιγμής. Έχω την αίσθηση ότι θα είναι ένα ταξίδι ατμοσφαιρικό που στο τέλος θα πονέσει. Για να δούμε…
Τον Ψαρά τον είχα βάλει και στο καλοκαιρινό αφιέρωμα. Δε θα μπορούσε φυσικά να λείπει και από αυτό. Θεωρείται ήδη κλασικό. Δύο φίλοι ψαράδες που πενθούν και ζουν τη δική τους Νέκυια. Ψαρεύουν για να ξεχάσουν. Ψαρεύουν για να θυμηθούν. Και κάπου χάνονται τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου εκεί στο Ρέμα του Ολλανδού. Αποφάσεις λαμβάνονται. Ζωή και θάνατος γίνονται ένα. Και ο αναγνώστης μένει άφωνος από αυτό το καταπληκτικό μυθιστόρημα-σπουδή στο πένθος.
Άλλο ένα σύγχρονο κλασικό. Η περίφημη Ιστορία Φαντασμάτων του Straub επιτέλους επανεκδίδεται από τον Κέδρο. Mια παρέα φίλων που διηγείται ιστορίες φαντασμάτων, ένα μυστικό που κοντεύει να τους σκοτώσει, ένας φίλος που πεθαίνει και που στο πρόσωπό του αποτυπώνεται ο απόλυτος τρόμος, ανεξήγητα φαινόμενα που συμβαίνουν στην πόλη. Μη σας τρομάζει το μέγεθος. Κυλάει σα νερό και τρομάζει όπως λίγα, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια από τότε που εκδόθηκε για πρώτη φορά.
Πρόκειται για ένα ιστορικό έργο γραμμένο με τόση μαεστρία, που νομίζει κανείς ότι διαβάζει λογοτεχνία. Ο σπουδαίος ιστορικός Ζυλ Μισλέ καταπιάνεται με το κυνήγι των μαγισσών κατά τον Μεσαίωνα και εξετάζει πολλές και διαφορετικές πτυχές του. Καταγράφεται η ψυχοσύνθεση της μάγισσας, ερευνάται η αύξηση των μαγισσών κατά τον 15ο αιώνα, μελετάται το φαινόμενα του μαζικού δαιμονισμού σε γαλλικά μοναστήρια του 17ου αιώνα και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, βασιζόμενα σε ιστορικές πηγές, όπως δικογραφίες, δικαστικά αρχεία, δαιμονολογικά και ιεροεξεταστικά εγχειρίδια.
Έχω ξαναπεί ότι ο Βίκτορ Λαβάλ είναι ένας καταπληκτικός συγγραφέας του σύγχρονου φανταστικού. Eδώ αναλαμβάνει να μας ξαναπεί με τον δικό του τρόπο το έργο του Λαβκραφτ “The Horror at Red Hook”. Και το κάνει αυτό ο συγγραφέας γιατί ενώ μεν μεγάλωσε με τα έργα του Λαβκραφτ, σε μεγάλη ηλικία αντιλήφθηκε τον ρατσισμό που ενυπήρχε σε κάποιο από αυτά (όπως στο παραπάνω) και αποφάσισε να «ξαναγράψει» την ιστορία. Το λέει και η αφιέρωσή του στην αρχή του βιβλίου «Αφιερωμένο στον Χ. Φ. Λαβκραφτ με αντικρουόμενα συναισθήματα». Πρόκειται για μια εξαιρετική νουβέλα σύγχρονου τρόμου που αποδεικνύει το μέγεθος του συγγραφέα και μας κάνει να ανυπομονούμε για τη μετάφραση του magnum opus του κατ’ εμέ που δεν είναι άλλο από το “The Changeling”.
Ό,τι και να πει κανείς για την μεγάλη Shirley Jackson είναι λίγο. Το βιβλίο αυτό θεωρείται ένα από τα καλύτερα βιβλία στο είδος του και ίσως το καλύτερο μυθιστόρημα που έχει γραφτεί για στοιχειωμένα σπίτια. Ήδη από την πρώτη παράγραφο (μα πώς το καταφέρνει πάντα στα βιβλία της) μάς φυλακίζει στη λογοτεχνία της:
«Κανένας ζωντανός οργανισμός δεν μπορεί να διατηρήσει για καιρό τα λογικά του, καθηλωμένος σε συνθήκες απόλυτης πραγματικότητας. Ακόμη και οι κορυδαλλοί και οι ακρίδες, ισχυρίζονται κάποιοι, ονειρεύονται. Το Χιλ Χάους περιφρονώντας κάθε λογική στεκόταν μόνο στους λόφους, φυλάγοντας μέσα του το σκοτάδι. Έτσι στεκόταν για ογδόντα χρόνια και ίσως έτσι συνέχιζε για άλλα ογδόντα. Στο εσωτερικό του, οι τοίχοι ορθώνονταν άθικτοι, τα τούβλα έδεναν μεταξύ τους τέλεια, τα πατώματα ήταν γερά και οι πόρτες με σύνεση κλεισμένες. Η σιωπή κούρνιαζε ασάλευτη στο ξύλο και την πέτρα του Χιλ Χάους και ό,τι περιδιάβαινε εκεί, περιδιάβαινε ολομόναχο».
Πώς είναι δυνατόν αυτό το βιβλίο να μην έχει ακόμα εκδοθεί στη χώρα μας; Πρόκειται για ένα καταπληκτικό έργο σύγχρονου τρόμου που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Νέας Αγγλίας (κάποιος θα πρέπει να μελετήσει για ποιο λόγο εμπνέει αυτή η περιοχή τους συγγραφείς ιστοριών τρόμου). Σε ένα πρώτο επίπεδο πρόκειται για μια ιστορία εξορκισμού ειπωμένη από την αδελφή του κοριτσιού που στα δεκαπέντε του οι γονείς του έκριναν ότι είναι δαιμονισμένο. Ο ιερέας πατέρας επέμενε, η σκεπτικίστρια μητέρα το αμφισβητούσε και εν τέλει επικράτησε η γνώμη του πατέρα. Η υπόθεση του κοριτσιού κατέληξε με τις ευλογίες των γονιών του να «φιλοξενηθεί» σε ένα reality με τίτλο “Possession”. Το κουβάρι ξετυλίγεται σιγά σιγά και εμείς παρασυρόμαστε σε ένα απολύτως τρομακτικό βιβλίο που καταπιάνεται στο βάθος του με πολύ σημαντικότερα ζητήματα. Και γι’ αυτό θα σας χαρίσει πολλές νύχτες αϋπνίας, αφού είναι σχεδόν σίγουρο ότι για καιρό θα έχετε και εσείς στο μυαλό σας τα φαντάσματα που καταδίωκαν την οικογένεια αυτή. Να το διαβάσουν παρακαλώ οι υπεύθυνοι των ξένων σειρών των εκδοτικών μας οίκων, μήπως εκδοθεί και στη χώρα μας.
Νομίζω ότι είναι το βιβλίο που κάθε βιβλιόφιλος επιθυμεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Και πως να μην το επιθυμεί, αφού αφενός είναι εξαντλημένο, αφετέρου η συγκεκριμένη έκδοση από τις Εκδόσεις Πόλις είναι ένα αριστούργημα από μόνη της. Μόνο αν το ξεφυλλίσει κανείς καταλαβαίνει τι λέω κα όσοι τυχεροί το έχουν νομίζω με αντιλαμβάνονται. Στο οπισθόφυλλο αναφέρεται το εξής απόλυτα πετυχημένο: «…το απόλυτο μεταμοντέρνο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, λογοτεχνικό θρίλερ, ιστορία τρόμου και ταυτοχρόνως λαμπρό δοκίμιο για τη σχέση πραγματικότητας και αναπαράστασης, που σταδιακά μετατρέπει τον αναγνώστη σε μαθητευόμενο μάγο και ερασιτέχνη ντετέκτιβ». Ένα σπίτι όπου το εσωτερικό του είναι μεγαλύτερο από το εξωτερικό του. Αυτό είναι το σπίτι από φύλλα. Όποιος μπει στις σελίδες του δε θέλει να βγει μέχρι να ανακαλύψει όσες περισσότερες απαντήσεις μπορεί στα πολλά μυστήριά του. Μακάρι να εκδοθεί ξανά!
