Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες του 20ου αιώνα. Πολλοί κριτικοί λογοτεχνίας σε όλο τον κόσμο τον συγκρίνουν (και όχι άδικα) με τον Τσέχοφ. Τα διηγήματά του είναι μικρά αριστουργήματα, που τελειώνουν στο μυαλό του αναγνώστη και όχι στις σελίδες. Η ποίησή του επίσης συγκλονιστική. Είναι κρίμα που όταν πλέον αποφάσισε να περάσει και στη μεγάλη φόρμα και να γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα άφησε την τελευταία του πνοή.
Nikos Grigoriadis
Οι φίλοι μας τα ζώα
Δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς φιλόζωος, για να απολαύσει τα βιβλία του σημερινού αφιερώματος. Σίγουρα όμως θα γίνει, μετά την ανάγνωσή τους. Επέλεξα έξι βιβλία και ένα περιοδικό με την κοινή αυτή θεματική. Τα περισσότερα από αυτά έχουν σαν πρωταγωνιστή τον σκύλο (τί να κάνουμε, δεν κρύβονται οι αδυναμίες και όχι μόνο λόγω του Κράκεν). Εύχομαι να τα απολαύσετε, γιατί το καθένα από αυτά είναι ξεχωριστό για διαφορετικούς λόγους.
5 χρόνια Proust & Kraken
Συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από τότε που δημιουργήσαμε το Proust & Kraken! Μέσα σε αυτά τα χρόνια προτείναμε βιβλία και δικά μας εξώφυλλα, φιλοξενήσαμε συγγραφείς, ανοίξαμε διάλογο με τους αναγνώστες και γενικά κάναμε ό,τι μας ευχαριστούσε με γνώμονα πάντα την αγάπη για τα βιβλία. Στην εποχή των social media και της χρυσής εποχής της τηλεόρασης πολλά blogs για τη λογοτεχνία έκλεισαν. Σε πείσμα των καιρών, επιμένουμε δυναμικά να κρατήσουμε το Proust & Kraken για όλους εκείνους που λατρεύουν τα βιβλία.
Kίρκη της Madeline Miller
Με την εκπληκτική Κίρκη της Madeline Miller ζωντανεύει μπροστά στον αναγνώστη μαγικά η άνιση μάχη θεών και θνητών, μέσα από την ιστορία της γνωστής μάγισσας των ομηρικών μας ονείρων, που είναι γραμμένη λυρικά, με ένα φεμινιστικό φίλτρο, από μία συγγραφέα που γνωρίζει ακόμα και τις υποσημειώσεις της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
Ένα άλλο Μπρούκλιν της Jacqueline Woodson
«Για πολύ καιρό, η μητέρα μου δεν είχε πεθάνει ακόμη. Η ιστορία μου θα μπορούσε να είναι και πιο τραγική. Ο πατέρας μου θα μπορούσε να έχει παρασυρθεί απ’ το πιοτό ή απ’ το βελόνι ή από κάποια γυναίκα και να έχει αφήσει τον αδελφό μου κι εμένα στη μοίρα μας – ή, ακόμα χειρότερα, στην υπηρεσία παιδικής προστασίας της Νέας Υόρκης όπου, σύμφωνα με τα λόγια του, σπάνιζαν τα χάπι εντ. Αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Τώρα ξέρω πως τραγική δεν είναι η μία ή η άλλη στιγμή∙ είναι η ανάμνηση».
Πλην του Andrew Seen Greer
Βραβείο Pulitzer
«Απ’ τη δική μου οπτική γωνία, η ιστορία του Άρθουρ Πλην δεν εξελίσσεται τόσο άσχημα. Δείτε τον: κάθεται κάπως σφιγμένος στον βελούδινο στρογγυλό καναπέ, στον προθάλαμο ενός ξενοδοχείου, φορώντας ανοιχτό μπλε κοστούμι και λευκό πουκάμισο, με το ένα πόδι πάνω στ’ άλλο. Το ένα απ’ τα καλογυαλισμένα μοκασίνια του κρέμεται απ’ τα δάχτυλα του ποδιού του. Είναι μια στάση νεανική. Η λιγνή σκιά του έχει διατηρήσει, πράγματι, τις γραμμές της νεότητάς του, όμως τώρα που κοντεύει στα πενήντα, ο Πλην θυμίζει τα μπρούντζινα αγάλματα στα δημόσια πάρκα, τα οποία ξεθωριάζουν όμορφα με το πέρασμα του χρόνου, ώσπου στο τέλος γίνονται ασορτί με τα δέντρα, εκτός από ένα σημείο στο γόνατο που έχει την τύχη να διατηρεί τη λάμψη του, χάρη στα αδιάκοπα αγγίγματα των σχολιαρόπαιδων. Το ίδιο συνέβη στον Άρθουρ Πλην, που κάποτε ήταν ένας ροδοκόκκινος νέος με χρυσά μαλλιά και τώρα έχει ξεθωριάσει όμοια με τον καναπέ όπου καθισμένος, με το βλέμμα καρφωμένο στο παλιό εκκρεμές, χτυπώντας ρυθμικά το δάχτυλο στο γόνατο».
15 βιβλία για το καλοκαίρι
Θάλασσα + παρέα (ερωτική – φιλική) + βιβλίο = happiness
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς φτιάχνουν τώρα βαλίτσες και πόσοι είναι ήδη στη θάλασσα. Είτε ανήκετε στην πρώτη κατηγορία, είτε στη δεύτερη τρέξτε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο, για να ταξιδέψετε με τον ωραιότερο τρόπο που έχει σκεφτεί το μυαλό του ανθρώπου, τα βιβλία. Το Proust & Kraken επιλέγει για άλλο ένα καλοκαίρι μερικά απ’ τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν μέχρι σήμερα. Να περάσετε φανταστικά όπου κι αν βρίσκεστε!
Φθινόπωρο της Άλι Σμιθ
«Ήταν οι χειρότεροι καιροί, ήταν οι χειρότεροι καιροί. Πάλι. Έτσι είναι το πράγμα με τα πράγματα. Καταρρέουν, πάντοτε κατέρρεαν, πάντοτε θα καταρρέουν, είναι στη φύση τους. Ένας υπέργηρος άντρας ξεβράζεται λοιπόν σε μιαν ακτή. Μοιάζει με σκασμένη μπάλα ποδοσφαίρου με τα ράμματά της κομμένα, εκείνο το πέτσινο είδος που κλοτσούσε ο κόσμος εκατό χρόνια πριν. Η θάλασσα ήταν ταραγμένη. Του έβγαλε την μπλούζα από την πλάτη∙ γυμνός όπως τη μέρα που γεννήθηκα είναι οι λέξεις μέσα στο κεφάλι που κινεί πάνω στον σβέρκο του, όμως η κίνηση τον πονά».
SNAP της Belinda Bauer
«Ήταν τόσο έντονη η ζέστη μέσα στο αυτοκίνητο, ώστε τα καθίσματα μύριζαν λες και είχαν αρχίσει να λιώνουν. Ο Τζακ φορούσε κοντό παντελόνι και κάθε φορά που κουνούσε τα πόδια του ακουγόταν ένας ήχος σαν να ξεκολλούσε σελοτέιπ.
Το νησί κάτω από την ομίχλη του Αλέξανδρου Ντερπούλη
«Δεν ήταν πια πάνω στο πλοίο. Ακόμα όμως ένιωθε το κούνημα πότε στα δεξιά και πότε στα αριστερά να του ανακατεύει το στομάχι. Στα αυτιά του ήρθε το σφύριγμα του ανέμου και το σώμα του αναδεύτηκε στο σκληρό κρεβάτι. Πόνος διαπέρασε τη ραχοκοκαλιά του, κάνοντάς τον ν’ ανοίξει αμέσως τα μάτια. Η βοή του μανιασμένου αέρας το πέλαγος εγκλωβίστηκε ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα. Αμέσως άρχισε ν’ απομακρύνεται, ώσπου σε λίγα δευτερόλεπτα δεν ακουγόταν τίποτα, παρά ένα απαλό θρόισμα, σαν αεράκι που συνέχιζε να ταξιδεύει στα βουνά, για να καταλήξει στις πεδιάδες με τα νωπά στάχυα και το χλωρό τριφύλλι».