«Ο πατέρας μου ήταν Αγίου Βερνάρδου, η μητέρα μου κόλεϊ αλλά εγώ είμαι Πρεσβυτεριανή. Έτσι μου είχε πει η μητέρα μου, εγώ προσωπικά δεν καταλαβαίνω αυτές τις ωραίες διακρίσεις. Για μένα είναι απλά όμορφες μεγάλες λέξεις που δεν σημαίνουν τίποτα. Η μητέρα μου, όμως, τους είχε αδυναμία. Της άρεσε να τις λέει και μετά να παρατηρεί τα άλλα σκυλιά να εκφράζουν έκπληξη και ζήλια σαν να αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να διαθέτει τέτοια μόρφωση. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, δεν επρόκειτο για αληθινή μόρφωση· ήταν απλά μια παράσταση.»
