ΔΙΗΓΗΜΑ

Eκπνοή του Ted Chiang

Photo by Greg Rakozy on Unsplash

Ο Τed Chiang ανήκει στο δικό μου πάνθεον των κορυφαίων συγγραφέων∙ αυτών στο έργο των οποίων θα επιστρέφω ξανά και ξανά. Και είναι μόλις ο δεύτερος τέτοιος συγγραφέας (μετά τον Τσίβερ) που με κερδίζει με ένα είδος που δεν είναι και το πιο αγαπημένο μου, αυτό του διηγήματος.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

UTOPIA AVENUE του David Mitchell

Photo by Matt Botsford on Unsplash

Δεν σας κρύβω ότι, όταν διάβασα την περίληψη του UTOPIA AVENUE, νόμισα ότι το βιβλίο αυτό του Μίτσελ με αφορά ελάχιστα. Ένα (ακόμα) βιβλίο για ένα (ακόμα) συγκρότημα στο Λονδίνο, στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα (δεν αντέχω άλλο sixties) δε θα μπορούσε να είναι ψηλά στην αναγνωστική μου λίστα. Έχουν γραφτεί τόσα για τη δεκαετία αυτή (κυρίως για μουσικές και συγκροτήματα) που το θέμα κατ’ εμέ ήταν κορεσμένο. Ήταν;

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

This is Halloween!

Photo by Keo Oran on Unsplash

Λατρεύω τα βιβλία που ανήκουν στις κατηγορίες horror και thriller και χαίρομαι ιδιαίτερα που όλο και περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι δίνουν σημασία στο κάποτε περεξηγημένο αυτό είδος. Έχουμε λοιπόν νέες εξαιρετικές εκδόσεις βιβλίων που οπωσδήποτε θέλαμε να δούμε μεταφρασμένα, αλλά παρουσιάζουμε και κάποιες εξαντλημένες με την ελπίδα να εκδοθούν ξανά. Αφορμή για τη σημερινή παρουσίαση το Halloween (ναι είχαμε και στο χωριό μας). Καθήστε αναπαυτικά στον καναπέ σας, πιείτε κάτι ζεστό και αφεθείτε στις σελίδες των παρακάτω βιβλίων για ώρες. Και επειδή θα ξενυχτήσετε, ξεκινήστε να διαβάζετε από νωρίς.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Kίρκη της Madeline Miller

Circe. John Collier (1850-1934). Oil on canvas. Dated 1885. 132.7 x 220cm

Με την εκπληκτική Κίρκη της Madeline Miller ζωντανεύει μπροστά στον αναγνώστη μαγικά η άνιση μάχη θεών και θνητών, μέσα από την ιστορία της γνωστής μάγισσας των ομηρικών μας ονείρων, που είναι γραμμένη λυρικά, με ένα φεμινιστικό φίλτρο, από μία συγγραφέα που γνωρίζει ακόμα και τις υποσημειώσεις της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.

GRAPHIC NOVEL

Α=-Α του Δημήτρη Αναστασίου

Δημήτρης Αναστασίου

«Το πρόβλημά μου ήταν ότι δεν είχα ιδέα τι έκανα εκεί, ξαπλωμένος φαρδύς-πλατύς. Για το πώς είχα βρεθεί σε αυτή την περίεργη θέση, στο μυαλό μου υπήρχε το απόλυτο κενό.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Ποτέ και Πουθενά του Neil Gaiman

Photo by Sandra Mode

«Η νύχτα, πριν πάει στο Λονδίνο, δεν ήταν διασκεδαστική για τον Ρίτσαρντ Μέιχιου. Το βράδυ είχε αρχίσει μια χαρά: είχε διαβάσει τις αποχαιρετιστήριες κάρτες, τον είχαν αγκαλιάσει αρκετές νεαρές κυρίες από τον φιλικό του κύκλο, κυρίες που δεν θα τις έλεγες άσχημες, είχε ακούσει τις συνηθισμένες προειδοποιήσεις για τους κινδύνους και τις παγίδες του Λονδίνου, είχε χαρεί με την άσπρη ομπρέλα που είχα πάνω της τον χάρτη του λονδρέζικου μετρό, που οι φίλοι του είχαν μαζέψει λεφτά και το είχαν αγοράσει·
[…]

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Σκοτεινή ύλη του Blake Crouch

© Erol Ahmed

«Λατρεύω τα βράδια της Πέμπτης. Έχουν μια αίσθηση ότι βρίσκονται πέρα από τον χρόνο. Είναι η παράδοσή μας: οι τρεις μας, μόνοι μας, μια οικογενειακή νύχτα. Ο γιος μου ο Τσάρλι κάθεται στο τραπέζι και ζωγραφίζει σε ένα μπλοκ ζωγραφικής. Είναι σχεδόν δεκαπέντε. Ψήλωσε πέντε εκατοστά το καλοκαίρι και με έχει φτάσει πια στο ύψος. Γυρίζω το κεφάλι από το κρεμμύδι που ψιλοκόβω και τον ρωτάω:

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Το μυστικό νερό της Ιωάννας Μπουραζοπούλου

Detail from Vädersolstavlan showing the medieval towers on w:Riddarholmen, including w:Birger Jarls torn.

«Μέσα στο σκοτάδι που τον περιέβαλλε, ο Ριάλδης αισθανόταν την παρουσία του Μερμετούλη κι ας μην μπορούσε να τον δει. Μπορούσε όμως να μυρίσει την καμπούρα του, η οποία ανέδυε πάντα μια βαριά μυρωδιά, σαν φύλλα σαπισμένα από την υγρασία. Πώς βρέθηκε δεμένος με λουριά σε τούτο το στενό ιατρικό κρεβάτι; Δεν θυμόταν τίποτε απολύτως. Ένιωθε ένα έντονο κάψιμο στο δέρμα του, πίσω από το αριστερό αυτί. Μια οδοντιατρική λάμπα άναψε ξαφνικά, εστίασε στο πρόσωπό του και τον τύφλωσε. Ο Μερμετούλης έσκυψε από πάνω του κρατώντας μια μακριά λαβίδα, ενώ οι κόρες των ματιών του διαστέλλονταν και συστέλλονταν ασταμάτητα. Τη μια στιγμή κάλυπταν όλο το ασπράδι του βολβού και την άλλη γίνονταν μικροσκοπικές, σαν το κεφαλάκι της καρφίτσας. Η λαβίδα έστριψε προσεκτικά το λοβό του Ριάλδη. “Διακρίνω ένα μπλε σημάδι πίσω από το αριστερό σας αυτί, υποκόμη μου” μουρμούρισε ο Μερμετούλης. “Δεν είναι μεγαλύτερο από λίγα τετραγωνικά εκατοστά και έχει σχήμα ιππόκαμπου. Μήπως έχετε γεννηθεί στον αστερισμό της Παρθένου;”». 

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Η Κλάρα στο μισοσκόταδο του Χοσέ Κάρλος Σομόθα

The Artist's Atelier José Malhoa [Public domain], via Wikimedia Commons

«Η ΕΦΗΒΗ ΣΤΕΚΕΙ ΓΥΜΝΗ πάνω σ’ ένα βιβλίο. Η επίπεδη κοιλιά και η σκοτεινή έλλειψη του αφαλού είναι στο ύψος των ματιών μας. Κρατά το πρόσωπο γερτό, το βλέμμα χαμηλωμένο, το ένα χέρι μπροστά στην ήβη, το άλλο στο γοφό, τα γόνατα ενωμένα και κάπως λυγισμένα. Είναι βαμμένη σε φυσική σιένα και ώχρα. Σκιές σε ψημένη σιένα ανυψώνουν τα στήθη και διαγράφουν τις λαγόνες και τη σχισμή. Δεν είναι σωστό να λέμε “σχισμή” γιατί μιλάμε για ένα έργο τέχνης, βλέποντάς την όμως, μόνο αυτό μας έρχεται στο μυαλό. Είναι μια ελάχιστη και κάθετη σχισμή, δίχως ίχνος χνούδι. Κάνουμε το γύρο του βάθρου και ατενίζουμε τη φιγούρα από τα νώτα. Οι μαυρισμένοι γλουτοί αντανακλούν κόκκους φωτός. Αν απομακρυνθούμε, η ανατομία της μας φαίνεται πιο αθώα. Μικρά λευκά άνθη σκεπάζουν τα μαλλιά της. Στα πόδια της υπάρχουν περισσότερα άνθη – μια λιμνούλα από γάλα. Ακόμα κι από αυτήν την απόσταση, εξακολουθούμε να αντιλαμβανόμαστε την τόσο ιδιάζουσα μυρωδιά που αναδίδει, σαν δάσος αρωματισμένο από τη βροχή. Κοντά στην ταινία ασφαλείας, ένα ανάλογο με τον τίτλο σε τρεις γλώσσες: “Ξεπαρθένεμα”».