ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Ο ένας και μοναδικός Κώστας Ταχτσής!

Η «μεταστέγαση» του Κώστα Ταχτσή στις Εκδόσεις Ψυχογιός ήταν ένα εκδοτικό γεγονός. Οι εξαιρετικά καλαίσθητες εκδόσεις των βιβλίων του σπουδαίου σύγχρονου κλασικού με τα υπέροχα εξώφυλλα του Θάνου Κακολύρη, έντυσαν τη λογοτεχνία του Κώστα Ταχτσή με τρόπο μοναδικό και αισθητική απολύτως αναγνωρίσιμη. Με την έκδοση των βιβλίων του Ταχτσή και του Αντώνη Σαμαράκη (στα οποία θα επανέλθουμε) οι Εκδόσεις Ψυχογιός κάνουν στροφή στην κλασική ελληνική λογοτεχνία και προσφέρουν ξανά τα βιβλία των μεγάλων αυτών συγγραφέων στο ελληνικό κοινό μέσα από εκδόσεις-κοσμήματα. Στο σημερινό μας αφιέρωμα θα μιλήσουμε φυσικά για το Τρίτο Στεφάνι, Τα Ρέστα, το Καφενείο το «Βυζάντιο» συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων και το Η γιαγιά μου η Αθηνά κι άλλα κείμενα.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

6 χρόνια Proust & Kraken!

Photo by Mike Arney on Unsplash

Aισίως φτάσαμε στα έξι χρόνια λειτουργίας του blog μας. Από την πρώτη στιγμή το αγαπήσατε και σας ευγνωμονούμε γι’ αυτό. Αμέτρητες ευχαριστίες οφείλω και στον Θάνο Κακολύρη, τον άνθρωπο πίσω από την αισθητική του blog, τον δημιουργό του ίδιου του σήματος «PROUST & KRAKEN» και των πρωτότυπων εξωφύλλων στην ενότητα «Covers» και αυτόν που επιλέγει κάθε φορά τις όμορφες φωτογραφίες που πλαισιώνουν τα post.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

15 βιβλία για το καλοκαίρι

photo by Hannah Morgan

Θάλασσα + παρέα (ερωτική – φιλική) + βιβλίο = happiness

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς φτιάχνουν τώρα βαλίτσες και πόσοι είναι ήδη στη θάλασσα. Είτε ανήκετε στην πρώτη κατηγορία, είτε στη δεύτερη τρέξτε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο, για να ταξιδέψετε με τον ωραιότερο τρόπο που έχει σκεφτεί το μυαλό του ανθρώπου, τα βιβλία. Το Proust & Kraken επιλέγει για άλλο ένα καλοκαίρι μερικά απ’ τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν μέχρι σήμερα. Να περάσετε φανταστικά όπου κι αν βρίσκεστε!

ΝΟΥΒΕΛΑ

Το στρίψιμο της βίδας του Χένρι Τζέιμς

photo by Εrik Μuller

«Καθισμένοι γύρω απ’ το τζάκι, είχαμε ακούσει την ιστορία με αρκετά κομμένη την ανάσα, εκτός, όμως, από την εύλογη διαπίστωση ότι ήταν τρομακτική, όπως όφειλε να είναι κάθε παράξενη διήγηση Παραμονή Χριστουγέννων σε ένα παλιό σπίτι, δε θυμάμαι να έγιναν άλλα σχόλια, μέχρι που κάποιος υπέδειξε ότι ήταν η μοναδική περίπτωση που είχε ακούσει στην οποία τύχαινε τέτοια υπερφυσική εμπειρία σε παιδί. Το συγκεκριμένο περιστατικό είχε συμβεί σε ένα παλιό σπίτι, καλή ώρα σαν αυτό στο οποίο βρισκόμασταν τώρα εμείς μαζεμένοι: μια οπτασία, φρικιαστική, εμφανίστηκε σε ένα μικρό αγόρι που κοιμόταν στο δωμάτιο μαζί με τη μητέρα του κι εκείνο την ξύπνησε έντρομο∙ την ξύπνησε όχι για να του διαλύσει τους φόβους και να το βοηθήσει να ξανακοιμηθεί, μα για να αντικρίσει και η ίδια με τα μάτια της, όπως κι έγινε, το θέαμα που τόσο τον είχε ταράξει.»

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Φράνκενσταϊν της Μέρι Σελεϊ

ΣΕΙΡΑ: ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΕΙΡΑΣ: Ηλίας Μαγκλίνης ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Φράνκενσταϊν ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Frankenstein, or the Modern Prometheus Από το Project Gutenberg, 2008 ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Mary Shelley ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Κατερίνα Σχινά ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Γιώργος Τσίρης ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ – ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Θάνος Κακολύρης

Στην επιστροφή μου, βρήκα την ακόλουθη επιστολή από τον πατέρα μου:

«Αγαπημένε μου Βικτόρ,

»πιθανόν περίμενες ανυπόμονα το γράμμα που θα όριζε την ημερομηνία της επιστροφής σου κοντά μας· και στην αρχή μπήκα στον πειρασμό να γράψω μόνο λίγες γραμμές, αναφέροντας απλώς την ημέρα που θα σε περίμενα. Όμως αυτό θα έμοιαζε με καλοσύνη ενώ θα ήταν σκληρότητα – και δε θα το αποτολμήσω. Ποια θα ήταν η έκπληξή σου, γιε μου, όταν, αντί να συναντήσεις τη χαρούμενη και ευφρόσυνη υποδοχή που περίμενες, θα αντίκριζες δάκρυα και δυστυχία; Και πώς, Βικτόρ, να σου αφηγηθώ τη συμφορά μας; Η απουσία δεν μπορεί να σε έχει καταστήσει αδιάφορο για τις χαρές και για τις λύπες μας – πώς λοιπόν να προκαλέσω πόνο στον γιο μου που έλειψε τόσο καιρό; Θα ήθελα να σε προετοιμάσω για τη θλιβερή είδηση, γνωρίζω όμως πως αυτό είναι αδύνατο· ακόμα και τώρα τα μάτια σου θα πηδάνε τις αράδες αναζητώντας τις λέξεις που θα σου μεταφέρουν τα τρομερά μαντάτα.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

JAZZ της Toni Morrison

photo by Jd Mason

«E, την ξέρω αυτή τη γυναίκα. Έμενε κάποτε στη λεωφόρο Λένοξ, συντροφιά μ’ ένα σμάρι πουλιά. Ξέρω και τον άντρα της. Ξεμυαλίστηκε μ’ ένα δεκαοχτάχρονο κορίτσι, μ’ έναν από εκείνους τους ολέθριους, τρομακτικούς έρωτες που τον έκανε να νιώθει τέτοια θλίψη και ευτυχία ώστε τη σκότωσε μόνο και μόνο για να κρατήσει ζωντανό τούτο το αίσθημα. Όταν η γυναίκα, το όνομά της είναι Βάιολετ, πήγε στην κηδεία να δει το κορίτσι και να χαρακώσει το πεθαμένο του πρόσωπο, ο κόσμος την έριξε κάτω και την πέταξε έξω απ’ την εκκλησία. Κι εκείνη έτρεξε, μέσα σ’ όλο εκείνο το χιόνι, κι όταν γύρισε στο διαμέρισμά της έβγαλε τα πουλιά από τα κλουβιά τους, άνοιξε τα παράθυρα και τα άφησε να παγώσουν ή να πετάξουν, μαζί και τον παπαγάλο που έλεγε “σ’ αγαπώ”».

ΔΙΗΓΗΜΑ

Οι αυτόχειρες του Γκυ ντε Μωπασάν

Tragedy, Edvard Munch

«Ο ΣΗΚΟΥΑΝΑΣ κυλούσε νωχελικός μπροστά από το σπίτι μου, αρυτίδωτος, αστράφτοντας στο πρωινό φως: μια όμορφη, αργόσυρτη, πλατιά ασημένια λωρίδα, με πορφυρές ανταύγειες. Από την άλλη πλευρά, στα πρανή του ποταμού, ψηλές δεντροστοιχίες σχημάτιζαν ένα πελώριο πράσινο τείχος. Η αίσθηση της ζωής που ξεκινάει κάθε καινούργια μέρα, μιας ζωής όλο δροσιά, χαρά και έρωτα, θρόιζε στις φυλλωσιές των δέντρων,