Mετάφραση: Άννα Παπασταύρου
Εκδόσεις Ωκεανίδα
Σελ. 584
Μακέτα εξωφύλλου: Νατάσσα Πάντου
Φωτογραφία εξωφύλλου: iStock. By Getty Images
«Όταν η βροχή αρχίζει να χύνεται από εκείνα τα λευκά σαν χτυπημένο ασπράδι σύννεφα που φαντάζουν πάρα πολύ ντελικάτα για να ΄χουν εμφανιστεί μετά από τέτοιον κατακλυσμό, παγώνω. Οι βαριές σταγόνες αφρίζουν πέφτοντας με δύναμη πάνω στο ξερό γρασίδι. Έχω την αίσθηση ότι κάπως έτσι πρέπει ν’ ακούγεται κι ένας λάκκος με φίδια. Και ξαφνικά η βροχή πέφτει σαν καταρράχτης, παρότι ο ουρανός είναι ακόμα γαλανός, κι ο ήλιος λάμπει ακόμα.»