ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Κάτι παράξενο στο νου μου του Ορχάν Παμούκ

ΜΕΡΟΣ I

17 Ιουνίου 1982, ημέρα Πέμπτη

Συνήθως, πριν παντρέψεις τη μεγάλη κόρη, δεν παντρεύεις τη μικρή.
ΣΙΝΑΣΙ, Ο γάμος του ποιητή

Το ψέμα, όταν είναι να ειπωθεί, δεν μένει ανείπωτο, το αίμα, όταν είναι να χυθεί, χύνεται, το κορίτσι, όταν θέλει να το σκάσει, δεν μένει στο κονάκι.

Λαϊκό γνωμικό από το Μπέισεχιρ (Περιοχή Ιμρενλέρ)

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Το μουσείο της αθωότητας του Ορχάν Παμούκ

© Lize Rixt

«Ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου· δεν το ‘ξερα. Αν το ‘ξερα θα μπορούσα άραγε να προστατέψω την ευτυχία μου, θα εξελίσσονταν όλα διαφορετικά; Ναι, αν το είχα καταλάβει, σε καμία περίπτωση δεν θ’ άφηνα την ευτυχία να μου φύγει. Ίσως η υπέροχη εκείνη χρυσή στιγμή, που τόσο βαθιά και ήρεμα τύλιξε όλο μου το σώμα, να κράτησε μερικά δευτερόλεπτα, όμως εμένα μου φάνηκαν ώρες, χρόνια».