ΔΙΗΓΗΜΑ

Γκιάκ του Δημοσθένη Παπαμάρκου

Γιατί να μας αφορά σήμερα μια συλλογή διηγημάτων, που πραγματεύεται ιστορίες που έλαβαν χώρα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή;  Τί κάνει τόσο συναρπαστική τη συλλογή αυτή των διηγημάτων, η οποία είναι μάλιστα γραμμένη σε αρβανίτικη, προφορική διάλεκτο;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Άκης Παπαντώνης

© Akis Papantonis

Αναγνώστης γίνεται κανείς από την παιδική του ηλικία. Ποια ήταν τα πρώτα σου λογοτεχνικά αναγνώσματα και ποια θυμάσαι μέχρι σήμερα;

Οι γονείς μου δεν διαβάζουν οι ίδιοι λογοτεχνία, όμως—το θυμάμαι καλά—κάθε αρχή καλοκαιριού με πήγαιναν στο βιβλιοπωλείο να διαλέξω βιβλία. Από τα πρώτα μου αναγνώσματα θυμάμαι: να διαβάζω Ιούλιο Βερν, να ξαναδιαβάζω κάθε Πάσχα τον «Θησαυρό της Βαγίας» της Ζωρζ Σαρή και, γύρω στα δώδεκα, να τρομάζω δοκιμάζοντας το «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι—το οποίο ευτυχώς επισκέφθηκα ξανά αργότερα.

COVERS

Covers by Proust & Kraken | Μάσκες

cover by Thanos Kakolyris
Μάσκες Θάνος Κακολύρης
O art του blog, Θάνος Κακολύρης, εμπνέεται από τα βιβλία του blog
και δημιουργεί πρωτότυπα εξώφυλλα
ΝΟΥΒΕΛΑ

Καρυότυπος του Άκη Παπαντώνη

© silvercapricorn93

«Υπήρχαν ημέρες που η ομίχλη υποχωρούσε. Αποκαλυπτόταν τότε το χρώμα από τις πλάκες στα πεζοδρόμια, τα μπαλώματα από γκαζόν στις μπροστινές αυλές, κι εκείνη η μούχλα που σκέπαζε τις στέγες των ομοιόμορφων και ομοιόχρωμων σπιτιών. Τέτοιες ημέρες ξαλάφρωναν από το βάρος της τα δέντρα – η πόλη έπαιρνε μια βαθιά ανάσα.»

COVERS

Covers by Proust & Kraken | The Lake

cover by Thanos Kakolyris
the-lake-Thanos-Kakolyris
O art του blog, Θάνος Κακολύρης, εμπνέεται από τα βιβλία του blog
και δημιουργεί πρωτότυπα εξώφυλλα
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Μάσκες του Λεονάρδο Παδούρα

© Chelle2008

«Η ζέστη είναι μια κακόψυχη μάστιγα που κατακυριεύει τα πάντα. Η ζέστη πέφτει σαν μανδύας από κόκκινο μετάξι, εφαρμοστός και πυκνοϋφασμένος, τυλίγοντας τα σώματα, τα δέντρα, τα αντικείμενα, για να ενσταλάξει μέσα τους το σκοτεινό δηλητήριο της απελπισίας και τον πιο αργό και σίγουρο θάνατο. Είναι μια τιμωρία χωρίς εφέσεις και ελαφρυντικά, που μοιάζει να έχει βαλθεί να εξολοθρεύσει ολόκληρη την ορατή οικουμένη, παρόλο που η θανατερή της δίνη θα’πρεπε να έχει επιπέσει στην αιρετική πόλη, στην καταδικασμένη συνοικία…Η ζέστη συντρίβει τα πάντα, τυραννάει τον κόσμο, διαβρώνει ό,τι θα μπορούσε να σωθεί και αφυπνίζει μόνο την οργή, τη μνησικακία, το φθόνο, το πιο κολασμένο μίσος, λες και ο σκοπός της είναι να φέρει το τέλος του χρόνου, τις ιστορίας, της ανθρωπότητας και της μνήμης… ».

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

The lake της Μπανάνα Γιοσιμότο

©Y.Shimizu/©JNTO

«The first time Nakajima stayed over, I dreamed of my dead mom. Maybe it has having him in the room that did it, after having been alone so long. I hadn’t slept next to anyone since my dad and I stayed in my mom’s hospital room. I kept waking up and then, relieved that she hadn’t stopped breathing, going back to sleep…Αnd it occurred to me that I was surrounded by people who could die at any minute, and in some odd way their presence made me feel more at ease here, in the hospital, than I did outside. When things get really bad, you take comfort of the placeness of a place».

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς της Μ.Λ. Στέντμαν

Samantha S

«ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ, η Ίζαμπελ ήταν γονατισμένη στην άκρη του γκρεμού, φροντίζοντας τον μικρό καινούριο σταυρό από ξεβρασμένο ξύλο. Ένα παχύ σύννεφο σερνόταν σαν σαλιγκάρι στον απριλιάτικο ουρανό που ανοιγόταν πάνω από το νησί κατοπτρίζοντας τον ωκεανό. Η Ίζαμπελ ράντισε με νερό και πάτησε το χώμα γύρω από το δεντρολίβανο που είχε μόλις φυτέψει».

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Ταξιδεύοντας με ένα βιβλίο

Nikos Grigoriadis

Τις αναμνήσεις τις ανακαλούμε ευκολότερα με μυρωδιές, ήχους και εικόνες. Το γιασεμί θα μας φέρει στο νου δροσερές καλοκαιρινές νύχτες, τα τζιτζίκια τα καλοκαιρινά μεσημέρια των  παιδικών μας χρόνων, το αντηλιακό και το καρπούζι εκδρομές και μπάνια στη θάλασσα από το πρωϊ μέχρι το βράδυ. Και όλα αυτά μαζί θα μας θυμίσουν αγαπημένους μας ανθρώπους. Κάπως έτσι γίνεται και με τα βιβλία.