ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Το όνειρο του Μισισιπή του George R.R. Martin

ποταμόπλοιο
High pressure steamboat Mayflower first class packet between St. Louis and New Orleans on the Mississippi River - Capt. Joseph Brown. Library of Congress Prints and Photographs Division Washington, D.C. 20540 USA

«Σεντ Λούις, Απρίλιος 1857.

Ο ΑΜΠΝΕΡ ΜΑΡΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΕΛΑΦΡΑ ΤΗ ΛΑΒΗ του κομψού μπαστουνιού του από ξύλο λευκοκαριάς πάνω στο γραφείο υποδοχής του ξενοδοχείου για να τον προσέξει ο υπάλληλος. «Ήρθα να δω κάποιον Γιορκ» είπε. Τζος Γιορκ το όνομά του, νομίζω. Έχετε εδώ κανέναν μ’ αυτό το όνομα;» Ο υπάλληλος ήταν ηλικιωμένος με γυαλιά. Τινάχτηκε ακούγοντας το χτύπημα, στράφηκε, κοίταξε καχύποπτα τον Μαρς κι αμέσως μετά χαμογέλασε. «Μπα, ο καπετάνιος Μαρς!» είπε σε εγκάρδιο τόνο. «Έχω να σε δω πάνω από μισό χρόνο, καπετάνιε. Έμαθα για τη συμφορά που σε βρήκε. Φοβερό, τι να πω, φοβερό. Είμαι εδώ από το ’36, τέτοιο σφήνωμα σε πάγο δεν έχω ξαναδεί». «Μη χολοσκάς» είπε ο Μαρς ενοχλημένος. Τα περίμενε τέτοιου είδους σχόλια. Το ξενοδοχείο Πλάντερς Χάουζ ήταν ένα από τα αγαπημένα στέκια των ναυτικών του ποταμού, όπου σύχναζε και ο ίδιος για φαγητό πριν από εκείνο τον σκληρό χειμώνα. Μετά το φρακάρισμα στον πάγο, όμως, δεν είχε έρθει ούτε μια φορά, και ο λόγος δεν ήταν μόνο οι τιμές. Όσο κι αν του άρεσε η κουζίνα του Πλάντερς Χάουζ, δεν είχε καμιά όρεξη για τους θαμώνες: τιμονιέρηδες, καπετάνιοι, μηχανικοί, ναυτικοί του ποταμού, παλιοί φίλοι και παλιοί ανταγωνιστές, που ήξεραν όλοι για την κακοτυχία του. Ο Άμπνερ Μαρς δεν ήθελε τον οίκτο κανενός».

Το όνειρο του Μισισιπή του George R.R. Martin
Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη
Σχεδιασμός/Εικονογράφηση εξωφύλλου: Γιώργος Δημητρίου
Σελ. 609
Εκδόσεις Μεταίχμιο

Μπορεί το πιο γνωστό έργο του Martin να είναι «Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου», στο οποίο βασίστηκε το γνωστό σε όλους μας «Game of Thrones», ωστόσο και «Το Όνειρο του Μισισιπή» έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία, για να κρατήσει τον αναγνώστη καρφωμένο στις σελίδες του: ατμόσφαιρα, αγωνία, πλοκή, αξέχαστους χαρακτήρες και γλώσσα προσεγμένη και δουλεμένη. Όταν μάλιστα το βιβλίο τοποθετείται στη μαγική εποχή των ποταμόπλοιων και ο χώρος είναι ο επίσης μαγικός ποταμός Μισισιπής, καταλαβαίνετε ότι το βιβλίο είναι απλά ακαταμάχητο (να σας πω μόνο ότι οι σχεδόν 600 σελίδες του τέλειωσαν σε δυο μέρες!).

Βρισκόμαστε στο Σεντ Λούις και είναι άνοιξη του 1857. Ο Μισισιπής σφύζει από ζωή αφού οι μεταφορές εμπορευμάτων και επιβατών γίνονται από εκατοντάδες ποταμόπλοια που τον διασχίζουν αδιάκοπα και συνδέουν όλες τις πόλεις και τα χωριά που βρίσκονται στις δύο πλευρές της κοίτης του. Ο καπετάνιος Άμπνερ Μαρς έχει υποστεί μία σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή, αφού όλα του τα ποταμόπλοια, πλην ενός μικρού και γέρικου, διαλύθηκαν, όταν παγιδεύτηκαν στον παγωμένο Μισισιπή. Όντας απελπισμένος θα δεχτεί μία ανέλπιστη και περίεργη προσφορά: ένας μυστηριώδης ξένος, ο Τζος Γιορκ, θα του προτείνει να συνεταιριστούν και να χτίσουν το ομορφότερο και γρηγορότερο ποταμόπλοιο. Το αντάλλαγμα θα είναι να ανεχτεί ο καπετάνιος τις ιδιοτροπίες του συνεταίρου του και να κάνει τα στραβά μάτια αν δει ή ακούσει πάνω στο πλοίο κάτι περίεργο γι’ αυτόν και τους φίλους του. Ο καπετάνιος, στην κατάσταση που βρίσκεται, φυσικά και δέχεται την προσφορά.

Μισισιπής
Maiden rock: Mississippi River
Library of Congress Prints and Photographs Division Washington, D.C. 20540 USA

«Η ομίχλη υποχώρησε μπροστά τους και φάνηκε το πλοίο· πανύψηλο και περήφανο, επισκίαζε όλα τα άλλα γύρω. Οι καμπίνες και τα κάγκελα έλαμπαν φρεσκοβαμμένα, άσπρα σαν το χιόνι, φωτεινά ακόμα και κάτω από το γκριζωπό σάβανο της καταχνιάς. Ψηλά, πάνω από το τρίτο κατάστρωμα, ανάμεσα στη γη και στ’ αστέρια, άστραφτε η τιμονιέρα, ένας γυάλινος ναός που ο θόλος του ήταν στολισμένος ολόγυρα με ξυλοκατασκευή περίτεχνη σαν ιρλανδέζικη δαντέλα. Τα φουγάρα υψώνονταν ίσαμε τριάντα μέτρα, δίδυμες κολόνες στην μπροστινή άκρη της γέφυρας, μαύρες, ψηλές και ολόισιες. Οι κορυφές τους με τα διακοσμητικά μεταλλικά πτερύγια άνθιζαν σαν μεγάλα μαύρα λουλούδια. Το μακρόστενο σκαρί έμοιαζε να μην έχει τέλος, η πρύμνη του χανόταν στην ομίχλη. Όπως όλα τα καλά ποταμόπλοια, είχε δύο τεράστιους πλευρικούς τροχούς. Στη μέση της κάθε πλευράς τα κουβούκλια των φτερωτών φάνταζαν γιγάντια· μπορούσες εύκολα να φανταστείς την τεράστια ισχύ των πτερυγιοφόρων τροχών από κάτω. Τα άσπρα κουβούκλια φάνταζαν ακόμα μεγαλύτερα γιατί έλειπε το στολίδι τους, το όνομα του πλοίου που σύντομα θα γραφόταν εκεί.»

Είναι ένα μυθιστόρημα για τον ίδιο τον μεγάλο ποταμό, που κατά τη γνώμη μου, είναι ο βασικός πρωταγωνιστής. Είναι ένας χαρακτήρας από μόνος του, ολοκληρωμένος και υπέροχος.

«Fevre Dream» ονομάστηκε, εν τέλει, από τον ίδιο τον καπετάνιο, παρά τις αντιδράσεις του συνεταίρου του, ο οποίος θεωρούσε ότι το όνομα θα φέρει κακοτυχία. Ο Μαρς επέμεινε και το πανέμορφο και ολοκαίνουργιο «Fevre Dream» ξεκίνησε τα ταξίδια του στον Μισισιπή. Παρά το γεγονός ότι ο Μαρς έδωσε την υπόσχεσή του ότι δεν θα ασχοληθεί με το παρελθόν και την καταγωγή του Γιορκ, θα αρχίσει να ψάχνει στην καμπίνα του συνεργάτη του και θα βρει δύο δερματόδετα τετράδια με κολλημένα αποκόμματα εφημερίδων με μυστηριώδεις θανάτους και ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Φαίνεται ότι ο Γιορκ, συλλέγοντας αυτά τα αποκόμματα, δεν ενδιαφερόταν για θανάτους από μαχαιρώματα, σφαίρες ή κρεμάλες. Όλη η συλλογή αφορούσε θανάτους από άγνωστη αιτία. Κάπως έτσι ο Μαρς θα ξεκινήσει να ψάχνει περισσότερα για τον Γιορκ και οι δυσάρεστες εκπλήξεις θα διαδέχονται η μία την άλλη.

Σε μυθιστορήματα αγωνίας και μυστηρίου προσπαθώ να πω όσα λιγότερα μπορώ σχετικά με την υπόθεση, γι’ αυτό και κάπου εδώ θα σταματήσω. Θα πω ωστόσο ακόμα ότι «Το όνειρο του Μισισιπή» δεν είναι μόνο ένα ωραίο μυθιστόρημα αγωνίας και φαντασίας. Είναι ένα μυθιστόρημα για τον ίδιο τον μεγάλο ποταμό, που κατά τη γνώμη μου, είναι ο βασικός πρωταγωνιστής. Είναι ένας χαρακτήρας από μόνος του, ολοκληρωμένος και υπέροχος. Ένας ποταμός πανάρχαιος, αχανής, με κεντρική θέση στη λογοτεχνία, που τον κεντάνε τα ποταμόπλοιά του, οι ιστορίες γύρω απ’ αυτόν, οι θρύλοι, οι δοξασίες και οι παραδόσεις όσων κατοικούν από τις δύο πλευρές της κοίτης του. Ένα άκρως διασκεδαστικό και χορταστικό βιβλίο!

Σαιντ Λούις
Saint Louis, MO. in 1855 / engr. on stone by Leopold Gast & Brother.Library of Congress Prints and Photographs Division Washington, D.C. 20540 USA

«Το νεκροταφείο είναι παλιό και χορταριασμένο και αντηχεί από τους ήχους του ποταμού. Στέκει πάνω στο απόκρημνο ακρωτήρι και από κάτω κυλάει ο Μισισιπής, κυλάει αδιάκοπα, χιλιάδες χρόνια τώρα. Μπορείς να καθίσεις στην άκρη του ψηλού βουνού, με τα πόδια σου να κρέμονται στο κενό, και να βλέπεις από εκεί όλο τον ποταμό, απολαμβάνοντας τη γαλήνη, την ομορφιά. Ο ποταμός έχει χίλια πρόσωπα εδώ πάνω, στο βόρειο κομμάτι του. Κάποιες φορές φαίνεται σαν υγρό χρυσάφι και η επιφάνειά του ριγεί με αμέτρητα μικρά ρυτιδώματα καθώς αγγίζουν τα έντομα, ή ρέει με μικρούς στροβίλους γύρω από τα μισοβυθισμένα κλαδιά. Με το ηλιοβασίλεμα, το νερό παίρνει το χρώμα του μπρούτζου κι ύστερα κοκκινίζει, και όπως απλώνεται το κόκκινο χρώμα σού φέρνει στον νου τον Μωυσή και έναν άλλον ποταμό, πολύ πολύ μακριά. Τις νύχτες με ξαστεριά κυλάει σαν απαλό μετάξι και κάτω από τη λαμπερή επιφάνεια βλέπεις τη μαρμαρυγή των άστρων κι ένα παραμυθένιο φεγγάρι να κυματίζει και να λικνίζεται, ένα φεγγάρι που φαίνεται πιο μεγάλο και πιο όμορφο από εκείνο στον ουρανό.»

George R R MartinΟ συγγραφέας

Ο George R. R. Martin θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της λογοτεχνίας του φανταστικού. Το πιο γνωστό έργο του είναι Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου, το οποίο μεταφέρθηκε στην τηλεόραση με τον τίτλο Game of Thrones. Μεταξύ των βραβείων που έχει λάβει το Locus (έξι φορές), το Hugo (τέσσερις φορές), το Nebula (δύο φορές), ενώ έχει κατακτήσει επίσης τα βραβεία World Fantasy και Bram Stoker. Το 2011 συμπεριλήφθηκε στη λίστα του περιοδικού Time με τα «100 άτομα που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως», ενώ το 2012 κέρδισε το Παγκόσμιο Βραβείο Φαντασίας για το σύνολο του έργου του. Ο δικτυακός του τόπος είναι www.georgerrmartin.com

Έγραψαν για το βιβλίο:

  1. http://amagi.gr/content/george-rr-martin-oneiro-toy-misisipi
  2. http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2016/04/george-r-r-martin.html
  3. https://www.kirkusreviews.com/book-reviews/george-rr-martin/fevre-dream/